Rab’be umut bağlamak ve onu beklemek zaferlilerin en büyük sırlarından biridir. Başarısız olduğumuz zaman bile düşmanın bizi utandırmasına ya da bu ayartıya kapıldığımız için Rab’be iyi kulluk edemediğimizi düşündürtmesine izin vermemeliyiz. Böyle yapmak düşmana inanmak demektir. Elbette başından o ayartılara düşmememiz gerekiyor ama bu olursa, Rab’be umut bağlamalıyız. Çünkü onun bizim için bir planı vardır ve bu düşüş bizi onun ellerinden alamaz. Rab’bi beklemeliyiz çünkü Rab merhametlidir ve kurtuluşumuzu tamamlayacaktır.

Rab’bin bir çocuğu hataya düştüğünde ve ayartıya kapıldığında, günaha tamamen düşse de düşmese de çok kötü hisseder. O anda başka hiçbir şey yapmadan sadece yanlışını itiraf etmeli ve Rab’den onu bağışlamasını istemelidir. Rab böylece ona sevincini geri verir. Şeytan gelip onu başka şeylere ikna etmeye çalışacaktır. Rab’be hizmet etmeye layık olmadığı için günah işlediğini ya da onun için umut olmadığını söyleyecektir. Eğer kendinizi kaybetmek istemiyorsanız, affedilmek istiyorsanız ve Mesih’teki yerinizi yeniden kazanmak istiyorsanız, Rab’be umut bağlayın ve O’nu bekleyin. En iyisi budur.

Bir insanın En Yüce Olan Rab’bi izlemeyi bırakıp sonra yanlışa düştüğünü görmek üzücüdür. Bu olduğu zaman Rab de üzülür. Çünkü o hayat için yaptığı plan hüsrana uğramıştır. Ama bu henüz yolun sonuna geldiğimiz ya da yapılacak hiçbir şeyin kalmadığı anlamına gelmez. Zafer kazanmak isteyen düşmanın onu utandırmasına izin veremez. Kutsal Kitaptaki şu vaadi her zaman hatırlayın ve onu kullanın: ‘’Günahlarımızı itiraf edersek, güvenilir ve adil olan Tanrı günahlarımızı bağışlayıp bizi her kötülükten arındıracaktır’’ (1. Yuhanna 1:9).

Şimdi, yanlış yaptığında somurtarak Rab’be kulluk edemediğini düşünmek şeytana inanmak demektir. Rab, Baba olarak, bizi, yani çocuklarını bizden daha iyi bilir. Çocukları yürümeyi öğrenirlerken sıklıkla düşerler ve bir taraflarını acıtırlar ama eğer cesaretlendirilirlerse tekrar denerler ve yeniden ayakta durabilirler. Böylece kısa zaman sonra güçlenir ve normal bir şekilde yürürler.

Hiç yanlış yapmasak elbette daha iyi, ama eğer bu olursa yapılacak doğru şey En Yüce Olan Rab’be umut bağlamak ve O’nu beklemektir. Onun hayatımız için yaptığı plan biz düştüğümüz zaman geçersiz olmaz (Yunus’un hikayesini hatırlayın). Gerçekten de hiç kimse bizi Rab’bin ellerinden kapamaz (Romalılar 8:35-39).

Rab merhametli olmasının yanı sıra bize cömertçe kurtuluş sağlar çünkü şeytanın aldatmacalarının içinde kaybolmamızı istemez. Bir dövüşü kaybetsek bile bu henüz savaşı kaybettiğimiz anlamına gelmez (Süleyman’ın Özdeyişleri 24:16).

İsa’nın sevgisiyle,

Doktor Soares