Bu üzücü ama gerçek bir ifadedir. Rab’bin çocukları gözlerini açmalıdır çünkü böyle kişiler her yandadır ve eğer dikkatli olmazsanız siz de onlardan birisine dönüşebilirsiniz! Kilisede bu insanlar bir parça kumaşa bulaştıklarında oradan kolayca çıkmayan lekeler gibidir. Gerçekten öğrenen ve Rab’bin kendilerine söylediklerini uygulayan inanlılarla birlikte olmalıyız. Ulaşmamız gereken noktaya ulaştığımızı gösteren işaretlerden birisi insanların hakkımızda verdikleri iyi tanıklıklardır. Rab’bi hoşnut etmek için her türlü imkana sahibiz; bu yüzden ayartıların bize ulaşmasına izin vermemeli ve Rab’bin gözünde bir üzüntü kaynağı olmamalıyız.

Elçi Pavlus’un bahsettiği bu insanlar aramızdadır; hatta maalesef bazılarımız bu grubun bir parçası olabilir. Tehlike şudur ki bu insanlardan birçoğu etkileyici insanlardır; sevecenlikleri ve karizmaları sayesinde Rab ile paydaşlığı olan Rab’bin bir çocuğu gibi görünebilirler.

Bu ‘’Hristiyanlar’’ çok sorunludur çünkü birçok insanı aydınlatan bir vaazın aynısını dinledikleri halde öğrendikleri bu bilgileri kullanmazlar. Söze uygun hareket etmeyen herkes kötü örnekler tarafından kötü yollara sürüklenebilirler. Belli bir zaman sonra Rab’be karşı tüm saygılarını yitirip Kutsal Kitabın yasakladığı şeyleri yapmaya başlarlar. Kutsal Yazıların ayıpladığı şeyleri yapanlar Rab’bin egemenliğini miras almayacaklar (1. Korintliler 6:9-10).

Bu grubun üyeleri olanlar Rab’bin halkına türlü aldatmacalar getirirler. Moavlılara İsrail soyunu nasıl günaha götüreceğini öğreten Balam’ın yaptığı gibi yapabilirler (Çölde Sayım 22:25). Bu insanların oluşturdukları örnekler kutsalların zihinlerine girdiğinde bazıları zamanla bu rezilliklere katılmaya başlayabilir. Kötü örnekler bulaşıcı hastalıklar gibidir. Onları iyileştirebilecek çare ise sadece iman duası etmek ve bazı durumlarda da oruç tutmaktır. 

Kimsenin sizi Rab’bin ellerinden almasına izin vermeyin. Kutsal Kitabı okurken ya da vaazları dinlerken Rab’bin size öğrettiklerine sadık kalın. Sadece Rab’bin buyruklarını bilip onları yerine getirdiğimizde Rab’bi gerçekten sevmiş olacağımızı unutmayın (Yuhanna 14:21). İnsanın rehberliğini kabul ederek Babamızı sevmediğimizi göstermiş oluruz. Eğer Rab’bi sevmezsek o da bizi sevemez; ama kaybeden biz oluruz!

Ruhsal açıdan iyi durumda olduğumuzun bir göstergesi de kayıp kişilerin dahi bizden iyi insanlar ve Rab’bin kulları olarak bahsetmeleridir. Ama elbette onlardan alabileceğimiz hiçbir şey yok. Onlar gibi yaşamak şöyle dursun, gizlice neler yaptıklarından bahsetmemeliyiz bile. Kurtulmuş olanlar Rab’be sevinç verir; ama ayartılara teslim olmak ona üzüntü verir.

İsa’nın sevgisiyle,

Doktor Soares