Bazen insanların bize gösterdikleri tavırlar o kadar canımızı yakar ki onlara öfke duyarız. Ama bu öfke asla bizi günaha götürmemelidir. Bu aşamada yapılacak doğru şey onları bağışlamak, bir şekilde canımızı yakmış olsalar bile affetmektir. Sadece Kutsal Ruh’a yüreklerimizde yer vermeliyiz. Günah işleyip İblis’e fırsat vermemeliyiz.

Hiçbir şeyin canımızı sıkmadığını söylersek doğruyu söylemiş olmayız. Genellikle insanlar hoşumuza gitmeyen şeyler yaptıklarında canımız sıkılır. Adanmış hayatlar yaşayanlar bile bundan kaçamaz. Onlar bile ara sıra can sıkıntısı yaşarlar. Bu aşamaya gelmemeliyiz. Öfkelendiğimiz zaman sonradan pişman olacağımız bazı şeyler yapabiliriz. Öfke sizi nefrete götürebilir ve nefret de sizi adaleti kendi ellerinizde sağlamaya yöneltebilir. Bu iyi değildir. Hoş olmayan bir durumla karşılaştığımızda günah işlememeye dikkat etmeliyiz. Genellikle çok rahatsız oluruz ama dikkatli olmalı, hata yapmamalıyız!

Rab iyi olduğu için çocuklarının zaman zaman öfkelenmesine izin vermiştir. Ama bilgece davranmak isterseniz bundan sakınırsınız. Bağışlama, sabır, nezaket, dirençlilik, öz denetim gibi Tanrısal özellikleri beslemek çok önemlidir. Onları sadece besleyerek iyi bir hayat süremezsiniz, aynı zamanda onları devamlı uygulamanız da gereklidir. Bunun yanı sıra bize karşı saldırgan tutum sergileyenler ya da duygularımızı incitenler Rab Tanrımızın kontrolünde davranmamaktadırlar. Onlar şeytanın kontrolündedirler ve şeytan bizi Rab’bin huzurundan çıkartmak için her şeyi yapar.

Kızmaktan kaçın, öfkeyi bırakın, affedin. Bu daha iyidir (Mezmurlar 37.8). Asla neler kaybedebileceğinizi düşünmeyin. İsa affetmezsek affedilmeyeceğimizi söylemiştir (Markos 11.25). Unutmayın, Kutsal Babamızın bizi bağışlamasına her an ihtiyacımız olabilir. Eğer bugün biz başkalarını affetmiyorsak yarın Rab de bizi affedemeyebilir. Bu kırılması mümkün olmayan ruhsal bir yasadır. İnsanlar birbirlerini affetmezlerse Rab de onları affedemez. Bunun ne kadar önemli olduğunu görebiliyor musunuz? O halde seçimlerinizi dikkatle yapın!

Ne zaman günah işlersek şeytana fırsat vermiş oluruz ve bu asla iyi sonuçlar getirmez. Günah işlediğimizde şeytan hayatımıza girer ve bize büyük zararlar verebilir. Bu yüzden en bilgece tavır affetmektir. Yolculuğunuz sırasında olan şeylere çok fazla takılmayın! Böyle bağışlayıcı olanlar İsa Mesih’in sevgi ve asaletine uygun hareket etmiş olurlar.

Yüreği kinle dolu olan, bir başkasına kin besleyen bir insan çok fazla acı çeker. Yüreğinizde bir insana karşı kötü hisler ya da öfke beslediğiniz zaman, o kişinin size verdiği zarardan daha büyüğünü siz kendi kendinize vermiş olursunuz. Gerçek şu ki şeytan nasıl bir başkasını size zarar vermek için kullanabiliyorsa, şimdi de sizi kendi kendinize zarar vermeniz için kullanmaktadır.

Kutsal Ruh’un tapınağı olduğumuz için yüreklerimizde yaşaması gereken tek varlık odur. Başka kimse yaşamamalıdır. Bu yüzden eğer düşmana fırsat verirsek bize sadece büyük zararlar vermekle kalmayacak, aynı zamanda Rab’bin ilahi huzurundan da bizi çıkartacaktır. Rab şeytanın yaşadığı yerde yaşayamaz. Yüce Rab’bin yüreğinizden çıkmasına izin vermeyin!

İsa’nın sevgisiyle,

Doktor Soares